στην χωρα μας η αποβιομηχανοποιηση ξεκινησε απο τα τελη του 1970
Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ Η ΓΕΩΡΓΙΑ
Η συνεισφορά της βιομηχανίας στην οικονομική ανάπτυξη διαιρέθηκε μέσα στο σύνολο των πλούσιων χωρών από το 1970.
και στην χωρα μας η αποβιομηχανοποιηση ξεκινησε απο τα τελη του 1970,
και συνεχιζεται στις μερες μας με γοργο ρυθμο ολες οι κυβερνησεις ,ασχετως
ιδεολογικης βασης ,εκαναν τα μεγιστα ,να κλεισουν ολες τις μικρες και μεγαλες βιομηχανικες μοναδες,και να εισαγουμε τα προιοντα αυτων,απο διαφορες χωρες
σημερα ειδικα,εισαγουμε πολλα προιοντα αμφιβολου ποιοτητος,την στιγμη που τα δικα μας προιοντα ειναι υψηλης ποιοτητος, και ανταγωνιστικα
εισαγουμε περιπου 7 στα 10 προιοντα,την στιγμη που εχουμε και τις πρωτες υλες,και αφθονο εξειδικευμενο,προσωπικο για να τα παραξουν
η βιομηχανική παραγωγή πριν από τρεις δεκαετίες, με τον καιρό έχασε τη δυναμική της, πέφτοντας σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Έτσι, στις ημέρες μας, η εγχώρια παραγωγή, εάν από αυτήν αφαιρέσουμε τις εξαγωγές, καλύπτει ποσοστό μόλις 26% της εσωτερικής κατανάλωσης, ενώ το υπόλοιπο 74% ικανοποιείται από τις εισαγωγές.
Η πικρή αυτή αλήθεια, που προκύπτει από έρευνα που διεξήγαγαν από κοινού το Κέντρο Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών του Πανελληνίου Συνδέσμου και το Κέντρο Ερευνών και Μελετών του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, οδηγεί στην αδήριτη ανάγκη της ανάπτυξης του μεταποιητικού τομέα της Ελλάδας, προκειμένου να εξέλθει η χώρα από την κρίση και να δημιουργηθούν οι συνθήκες βιώσιμης ανάπτυξης.
Η γενική εικόνα είναι ότι η βιομηχανική παραγωγή υποχώρησε κατά 19,5% την περίοδο 1995-2015.
η αποβιομηχανοποίηση εξηγείται από μια πολιτική επιλογή: μετεγκατάσταση των εργαστηρίων των επιχειρήσεων προς τις χώρες του Νότου όπου το κόστος είναι πιο φθηνό. Θεωρώντας ότι η βιομηχανία παραμένει μια από τις κυριότερες πηγές απασχόλησης, η επανεκκίνησή της δημιουργεί διάφορα προβλήματα τεχνικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά. Ο νόμος των αγορών μπορεί να επιφέρει αξιόπιστες απαντήσεις;
Βιομηχανία, Υπηρεσίες
.jpg)
Για μεγάλο αριθμό οικονομολόγων, πολιτικών και συνδικαλιστών είναι επείγον να επαναβιομηχανοποιηθούν τα κράτη. Η βιομηχανία παράγειπεριπου 14% της προστιθέμενης αξίας, δηλαδή του παραγόμενου οικονομικού πλούτου κάθε χρόνο.
Η βιομηχανία ακολουθεί τον δρόμο που έχει πάρει πριν από αυτήν η γεωργία. Η ανάπτυξη πέρασε από τον πρωτογενή στον δευτερογενή και από αυτόν στον τριτογενή. Οι χώρες του Βορρά κατευθύνονται προς μια άυλη οικονομία που βασίζεται στις υπηρεσίες και εμπνέεται από «επιχειρήσεις χωρίς εργοστάσια». Πρόκειται για άυλα περιουσιακά στοιχεία, όπως για παράδειγμα έρευνα, λογισμικό, σχεδιασμό και μάρκετινγκ προϊόντων…
Πρόκειται για κλάδους δραστηριότητας που διαπλέκονται και αλληλοσυμπληρώνονται. Εδώ και είκοσι χρόνια η εξωτερική ανάθεση λειτουργιών που ήταν μέσα στην επιχείρηση, εξηγεί μερικώς τη μείωση του αριθμού των απασχολουμένων στη βιομηχανία και την αύξησή τους στις υπηρεσίες.
Στη Δύση, ολόκληρα τμήματα παραγωγής καταποντίστηκαν, κλωστοϋφαντουργία, βιομηχανία υποδημάτων, ηλεκτρικές συσκευές, χημικές βιομηχανίες, βιομηχανία ξύλου, πλαστικά, κ.ά.
Ανάμεσα στις αιτίες της μείωσης μεταξύ 1980 και 2017, η πιο αποφασιστική αντιστοιχεί σε μια διπλή ιστορική τάση. Από τη μια, η ζήτηση των νοικοκυριών αναφέρεται σε όλο και λιγότερο βιομηχανικά αγαθά σε αντίθεση με αυτά των υπηρεσιών. Το μέρος των διαρκών αγαθών (αυτοκίνητα, έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές…) μέσα στην πραγματική κατανάλωση των νοικοκυριών έπεσε από το 22% το 1960 στο 12,4% το 2017. Από την άλλη, τα κέρδη παραγωγικότητας ήταν και παραμένουν πιο σημαντικά στη βιομηχανία από ό,τι στις περισσότερες υπηρεσίες. Αυτή η διαπίστωση ισχύει και σε άλλα δυτικά κράτη και στην ομάδα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική).
Το μέλλον του βιομηχανικού κλάδου
Οι βιομήχανοι ξεχνούν πως προηγήθηκε η καταστροφή του γεωργικού τομέα.
Κύρια αιτία: η βιομηχανοποίηση της γεωργίας, προωθούμενη από αγροτικές πολιτικές παραγωγικότητας και συμφωνίες ελεύθερης ανταλλαγής που εξόντωσαν τους αγρότες. Το ίδιο συμβαίνει και με τη βιομηχανοποίηση του εμπορίου. Στο εξής, βιομηχανοποίηση που σκοπεύει σε κέρδη παραγωγικότητας σημαίνει το πιο σύνηθες, καταστροφή του περιβάλλοντος, του κλίματος και της δραστηριότητας των ανθρώπων.
Για το μέλλον του βιομηχανικού τομέα προτείνεται να παράγουμε διαφορετικά τα αγαθά, λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικές ανάγκες με «υλική και ενεργειακή νηφαλιότητα».υγιή διαχείριση μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας οι οποίες «καταβροχθίζονται» από τη «θερμο-βιομηχανία» με ένα ρυθμό μη βιώσιμο (πρόκειται για πηγές ενέργειας από ορυκτά).
Ως συμπεράσματα, πρέπει να κατευθύνουμε την κατανάλωση και τη βιομηχανική παραγωγή σε προϊόντα βιώσιμα, επισκευάσιμα, επαναχρησιμοποιούμενα και, για μερικά από αυτά, σε κοινή χρήση.
Αυτό μπορεί να γίνει με κίνητρα αλλά και με νομοθετικό έργο. Έτσι, οδηγούμαστε σε ένα μέλλον συμβατό με τις απαιτήσεις προστασίας του πλανήτη.δηλαδή πιο νηφάλιες και απλές τεχνολογίες, αλλά όχι λιγότερο καινοτόμες.
Σε αυτον τον δρομο βαδιζει ο ΦΟΡΕΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
.jpg)
. η ενεργεια εχει δοθει στους ανθρωπους ως θειο δωρο και θα πρεπει να ενσωματωνεται στη δομη της πολιτειακης δρασης με αποδοτικους πρωτοποριακους τροπους.
21.9. η ενεργεια θα παυσει να ειναι στοιχειο εκμεταλλευσης και πλουτισμου των επικυριαρχων και θα παρασχεθουν απο την ελληνων πολιτεια προς τους πολιτες ενεργειες απολυτα συμβατες με το περιβαλλον σε τιμες που να αντιπροσωπευουν μονο το κοστος των εγκαταστασεων διανομης.
η ελληνων πολιτεια θα καταστησει το ελληνικο κρατος πληρως αυτοδυναμο βιομηχανικα και ενεργειακα θετοντας το παγκοσμιο προτυπο εφηρμοσμενης τεχνης του λογου
προγραμματικές δηλώσεις ελλήνων συνέλευσις:
https://www.dropbox.com/s/pln8t496h3ro6ix/προγραμματικες-δηλωσεις-εσυ-25-10-2015.pdf?dl=0
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου